Od razu z góry przepraszam za tak długą zwłokę w pisaniu i dodawaniu nowych postów. Częściowo wynikało to z tego, że nie miałem kompletnie weny na zmontowanie materiału wideo (i po obrobieniu bieżących filmów oraz wrzuceniu rezygnuję z tej formy przekazu), a po części z innych powodów, ale to w dalszych wpisach. Chciałbym nadrobić wszystkie wpisy lub choćby te dla mnie najważniejsze. Brak notatek nie oznacza że nic w moim życiu się nie działo, wręcz przeciwnie. No to zaczynamy
Dzień pierwszy - 28.04.2018
Przed siódmą przyjechał do mnie Radogost i załadowaliśmy mój rower na dach. Po chwili dojechał pierwszy Tomek (zwany dalej Stivi) i w trójkę pojechaliśmy po drugiego Tomka (a.k.a Didżej). Jest komplet no to w drogę!
Pogoda nam sprzyjała, trasa długa i już od samego początku przygodowa. Mechanik Radogosta w Nowym Sączu stwierdził, że turbo niedomaga. W związku z tym, ze stu czterdziestu koni pod maską zostało nam około sześćdziesięciu. Cztery osoby w aucie, trzy rowery na dachu, jeden rower na klapie. Auto "nie jechało". Na szczęście opatentowaliśmy ponowienie pracy turbosprężarki poprzez zgaszenie silnika i odpalenie go w trakcie jazdy (trochę niebezpieczny manewr, zwłaszcza w nocy, ale przynajmniej na chwilę wracała moc). Pierwszy długi przystanek zrobiliśmy w węgierskim Tokaju i nabyliśmy asortyment typowy dla tego regionu - dużo wina
Próbowaliśmy jeszcze dostać się do centrum, ale wejście płatne i to nie mało, w końcu odpuściliśmy i ruszyliśmy dalej.
Uradowani, trochę wymęczeni mnkęliśmy ku Rumunii. Ostatni raz byłem 9 lat temu i już nie mogłem się doczekać! Po przekroczeniu granicy przed nami ukazał się inny świat. Niby Europa, a jednak egzotyka. A te dachy. Rumunii (i Cyganie) mają wyobraźnię.
Dotarliśmy do Sapanty w okręgu Marmarosz. Miejscowość słynie z Wesołego Cmentarza wokół cerkwi. Na tablicach nagrobnych wymalowane są scenki z życia zmarłych, opatrzone, często żartobliwym opisem.
Na koniec dnia znaleźliśmy miejsce naszego pierwszego biwakowania na dziko. Trochę na odludziu, natomiast widać, że to imprezownia lokalsów - ażurowana dacza z miejscem na ognisko, rano nawet zauważyliśmy że jest źródełko z zamontowanym kranem (albo tak to wyglądało). Rewelacja!
cdn.
No i wpadło kolejne 50 kilometrów 
Do tego zauważyłem, że tuż za domkiem płynie Czarny Dunajec, a ja cały wieczór zastanawiałem się, co to tak szumi w pobliżu. Warunki miałem komfortowe, praktycznie dla siebie cały pokój. Mieliśmy mieć jeden domek 11 osobowy, czyli akurat dla nas wszystkich by wystarczyło miejsca, ale ostatecznie rozlokowaliśmy się do dwóch, przez co pokój 6 osobowy był do mojej dyspozycji 
), natomiast po kilku ładnych godzinach jazdy stwierdzam, że siodełko idzie do wymiany...
